The Pro Talks

-Τι πρέπει να διαθέτει μια ταινία για να συμμετάσχει σε ένα Φεστιβάλ και μάλιστα να φτάσει ως και τα βραβεία;

Μια ταινία πρέπει να είναι καταρχήν καλή, κάτι που είναι δύσκολο να το ορίσεις. Άλλωστε, το καλό για εμένα είναι διαφορετικό από το σημαίνει καλό για εσένα. Να έχει οπωσδήποτε μια καλή ιστορία, να είναι δημιουργικό, να αποκαλύπτει μια οπτική γωνία που ίσως δεν είχαμε σκεφτεί ή δεν έχει ξαναδείξει κανείς με αυτόν τον τρόπο στο παρελθόν και σίγουρα οπτικά να ακολουθεί τη γλώσσα του κινηματογράφου, να μην μοιάζει σαν τις εικόνες που έχουμε συνηθίσει στην τηλεόραση.

-Με ποια θέματα πιστεύετε ότι είναι καλό να ασχολούνται οι δημιουργοί των παιδικών και νεανικών ταινιών;

Πιστεύω ότι θα πρέπει να καταπιάνονται με αυτά που τούς απασχολούν, με αυτό που πραγματικά θέλουν να πουν, γιατί αυτομάτως θα είναι καλύτερο.

-Πώς επιλέγετε τις ταινίες για το δικό σας Φεστιβάλ δεν είναι δύσκολο αυτό;

Ναι, είναι. Γι’ αυτό κι εμείς είμαστε μια τριμελής επιτροπή και είμαστε άνθρωποι διαφορετικών ηλικιών, ανήκουμε σε άλλες γενιές. Κι αυτό είναι πολύ σημαντικό, γιατί μετά συζητάμε όλοι μαζί και καταλήγουμε σε ένα κοινό συμπέρασμα. Για παράδειγμα μια ταινία για το ΑΙ εμένα δεν με ενδιαφέρει πολύ, αλλά ένας άνθρωπος 20 ετών μπορεί να δει καλύτερα αν είναι κάτι που αφορά τα παιδιά που είναι σήμερα 15 ετών.

-Ποιο είναι αυτό το ιδιαίτερο στοιχείο του δικού σας Φεστιβάλ που το κάνει να ξεχωρίζει;

Στην πόλη που είμαστε, στο Πόρτο της Πορτογαλίας, δεν υπήρχε Φεστιβάλ για παιδιά. Γι’ αυτό ήταν πολύ σημαντικό για εμάς να υπάρξει ένας θεσμός που να φέρει τον νεανικό κινηματογράφο κοντά στα παιδιά, στις οικογένειες, στα σχολεία και στους καθηγητές και να δώσουμε την ευκαιρία να δουν άλλου τύπου ταινίες. Γιατί όταν βλέπει κανείς πολλές καλές ταινίες, πιστεύω ότι γίνεται πιο δημιουργικός γενικά στη ζωή του.

-Υπάρχουν κάποια θέματα που ενδιαφέρουν περισσότερο τα παιδιά;

Αυτό δεν μπορούμε να το γνωρίζουμε πάντοτε. Ξέρουμε όμως ότι είναι καλό για τις ομάδες των +12 και +15 να βλέπουν ταινίες που αφορούν κάποια ζητήματα, όπως η έμφυλη βία σε ένα ζευγάρι νέων, ζητήματα που μπορούν να σκεφτούν μετά. Νομίζω ότι τους αρέσουν. Μπορεί κάποιες φορές να αισθάνονται άβολα, αλλά κι αυτό είναι μες στην αποστολή του κινηματογράφου. Ο κινηματογράφος πρέπει να σε κάνει να αισθάνεσαι και βολικά και άβολα. Το σινεμά είναι ένα παράθυρο που πρέπει να δείχνει τον κόσμο όπως είναι. Δεν μπορούμε να κάνουμε μόνο κωμικές ταινίες.

-Τι πιστεύετε ότι μπορούμε να κάνουμε για να έρθουν τα παιδιά κοντά στον καλό κινηματογράφο;

Πιστεύω πως η κοινωνία θα πρέπει να βοηθάει τα παιδιά να έρθουν κοντά στον πολιτισμό, σε όλες τις εκφάνσεις του. Θα πρέπει να καταλάβουν από νωρίς τα παιδιά πως η Τέχνη μας κάνει καλό, μας κάνει πιο σοφούς και κυρίως καλλιεργεί την ενσυναίσθηση. Ιδίως στον κόσμο που ζούμε σήμερα χρειαζόμαστε περισσότερη ενσυναίσθηση. Για να απαντήσω στην ερώτηση σου: πρέπει οι γονείς, οι καθηγητές και όσοι βρίσκονται κοντά στα παιδιά να τους δίνουν ευκαιρίες να έρχονται σε επαφή με την τέχνη, να τους δίνουν ερεθίσματα με κάθε ευκαιρία.

–Φέτος η κριτική μας επιτροπή αποτελείτο από 3 γυναίκες, ανάμεσα τους κι εσείς. Ήθελα να σας ρωτήσω: έχουν αλλάξει τα πράγματα για τις γυναίκες στον χώρο του κινηματογράφου;

Μπορώ να απαντήσω μόνο για το τι ισχύει στην Πορτογαλία, όπου ζω. Θα έλεγα πως τα πράγματα έχουν αρχίσει να αλλάζουν σιγά- σιγά, αλλά πως ακόμα πρέπει να γίνει πολλή δουλειά. Υπάρχει σήμερα μια Ένωση των γυναικών που εργάζονται στον κινηματογράφο, ένα database με τα στοιχεία μας. Έτσι, για παράδειγμα αν ψάχνουμε για παραγωγό, μπορούμε να επικοινωνήσουμε με μια κοπέλα από τη λίστα. Όμως, οι ευκαιρίες για τις γυναίκες δεν είναι τόσες όσες για τους άντρες.

-Και τι σημαίνει για εσάς προσωπικά το σινεμά;

Είναι ένας τρόπος για να γνωρίσω καλύτερα τον εαυτό μου.